Η Ληστεία της Στοκχόλμης είχε τη δυνατότητα να είναι μια σοβαρή, ιστορική ταινία, αλλά για κάποιο λόγο την έκαναν μια γελοία κωμωδία. Ο Ethan Hawke είναι ένας από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς, αλλά αυτή είναι μια από τις πιο αδύναμες ερμηνείες του που μπορώ να θυμηθώ. Δεν τον κατηγορώ ιδιαίτερα (εκτός από την ανάληψη του ρόλου) γιατί ο χαρακτήρας του ήταν ένα κακό αστείο. Γιατί...
Αυτό που βλέπουμε πέρα από μια μεγάλη και αληθινή καταστροφή, είναι η δυνατή συνοχή μιας οικογένειας κάτω από εξαιρετικά τραγικές συνθήκες. Οι πιο δραματικές στιγμές της ταινίας επικεντρώνονται στον Λούκας, στον μεγαλύτερο από τους τρεις γιους της οικογένειας, αναθέτοντας τον ρόλο του προστάτη της μητέρας του. Ψύχραιμος αλλά και τυχερός (όπως και οι υπόλοιποι γιοί της οικογένειας)...
Μπλε Ουρανός (1994)
Το μόνο ενδιαφέρον της ταινίας τελικά είναι ο tommy lee jones 30 χρόνια πριν. Η ταινία ξεκίνησε καλά, έχοντας ταυτόχρονα και κωμωδία και δράμα, μετά άρχισε να μπερδεύει πολλά θέματα στην υπόθεση, μετά έγινε φαντασίας με καταστάσεις σε καμία περίπτωση δεν θα συνέβαιναν στην κανονική ζωή και στο τέλος μας έδωσε ένα απότομο happy ending τραβηγμένο από τα μαλλιά. Ούτε η Τζέσικα λανγκ...