Από τις ταινίες που δε χρειάστηκε κανείς να σκεφτεί το σενάριο. Διασκευή της πραγματικής τραγωδίας μιας ομάδας ορειβατών που επιχείρησαν - και μερικοί από αυτούς - κατάφεραν να ανεβούν στο Έβερεστ το 1996. Δεδομένου του γεγονότος οτι οκτώ από αυτούς δεν επέζησαν και οτι οι ορειβατικές ομάδες ήταν διασκορπισμένες, δεν υπάρχουν αξιόπιστες μαρτυρίες για τη τύχη όλων, οπότε υποθέτουμε...
Μια ταινία που μπορεί να σου αλλάξει τον τρόπο σκέψης ή ακόμα και τη ζωή σου. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να είσαι λεσβία για να κάνεις μια ταινία για τις λεσβίες, αλλά σε αυτήν την περίπτωση σαφώς δεν μας πείραξε καθόλου. Αλλά το να περιορίσουμε την αξία της ταινίας μόνο σε αυτό (θετικά ή αρνητικά) δεν θα ήταν δίκαιο για την ταινία και την ιστορία που προσπαθεί να μας πει. Το σενάριο...
Η Γέφυρα των Κατασκόπων (2015)
Αν αγαπάτε το εσπιονάζ, θα λατρέψετε τη ταινία. Ωραίο το κλίμα, πρωτότυπο το σενάριο, χωρίς φανταχτερά ονόματα, με την εγγύηση του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Γερασμένος ο Τομ Χανκς, πλην ωριμότερος, επικρατεί στη σκηνή στο ρόλο του δικηγόρου-απεσταλμένου. Ο πράκτορας της KGB Ρούντολφ, πήρε τελικά το όσκαρ, όχι όμως και ο Χανκς. Αξίζει να τη δείτε για πολλούς λόγους