Εδώ μιλάμε για μία κλασσική κωμωδία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που όσες φορές και να τη δεις, πάντα είναι το ίδιο ευχάριστη και διασκεδαστική όπως την πρώτη φορά! Αξέχαστες ερμηνείες, αξέχαστες ατάκες, αξέχαστο το σπίτι του κυρίου Πετροχείλου και αξέχαστη η μουσική του Γιώργου Κατσαρού. Είναι τόσο κρίμα να βλέπουμε τέτοιες αξιόλογες ταινίες που γυρίστηκαν 50 χρόνια...
Μόλις τέλειωσε η ταινία, αποφάσισα να της δώσω μια φρικτή κριτική. Ήταν βλακώδης, σχεδόν απαράδεκτη. Οι ατάκες ήταν τόσο αδιάφορες, η ηθοποιία φρικτή ... Λατρεύω τον Όουεν Γουίλσον και τον Βινς Βον , αλλά αυτό ήταν απλώς οδυνηρό να το παρακολουθήσω. Η πλοκή ήταν γελοία προβλέψιμη. Δεν υπήρχε σχεδόν καμία «σύγκρουση» ή ανατροπή. Κακή παραγωγή ... πολλά μεγάλα ονόματα στην ταινία...
Ομάδα Αυτοκτονίας (2016)
Θα περίμενε κανείς οτι η DC προσπαθεί να τοποθετηθεί ως άξιος αντίπαλος της Marvel. Και ενώ στον κόσμο των κόμικς είναι πράγματι ανταγωνιστική, είναι δύσκολο να δούμε κάτι τέτοιο να συμβαίνει σύντομα στο κινηματογραφικό σύμπαν. Είναι κρίμα όταν σκέφτεσαι ότι και σε αυτό θα μπορούσε να ήταν πολύ καλύτερη. Αν και έχω δει μόνο την κινηματογραφική έκδοση, δυστυχώς δεν ήταν τόσο διασκεδαστική...