Δύσκολα πήρα την απόφαση να τη δω κι ακόμα πιο δύσκολα αφότου είδα το τρέιλερ. Δε λέω, να υποστηρίξουμε τις ελληνικές παραγωγές, αλλά μέχρι ένα σημείο. Ομολογουμένως το καστ αποτελείται από πολλά και μεγάλα ονόματα, όπως συνηθίζεται στις νέες ελληνικές κωμικές ταινίες, αλλά υπάρχει σοβαρή έλλειψη σεναρίου, κινηματογραφικής σοβαρότητας και έξυπνου χιούμορ. Δεν θα σας κρύψω οτι είδα...
Πάντα βάζω κανόνα να κάνω κριτική μόνο όταν τελειώσει μια σειρά ή μια ταινία. Σε αυτήν την περίπτωση, ξεκίνησα περίπου σαράντα λεπτά, για έναν μόνο λόγο: βαρέθηκα απίστευτα. Λατρεύω την πρωτότυπη Blade Runner του 1982, και παρόλο που μια ταινία πίστευα ότι δεν χρειαζόταν ποτέ συνέχεια, ήμουν ανοιχτός σε αυτή την εκδοχή και πίστευα ότι η βασική ιστορία αυτής της ταινίας ήταν αρκετά...
Δεσποσύνη (2024)
Και πάλι μια ταινία new wave girl power, όπου οι αρσενικοί χαρακτήρες είναι άχρηστοι, (ο κακός βασιλιάς έχει μια μόνο σοβαρή ατάκα), αλλά ο κύριος χαρακτήρας -η πρωταγωνίστρια δηλαδή - είναι έξυπνος, δυνατός και επιδέξιος χωρίς καμία εξήγηση πως και η μόνη αμαρτία του κύριου κακού χαρακτήρα - πάλι στη πρωταγωνίστρια αναφέρομαι - είναι ότι θέλει να προστατεύσει την οικογένειά...