Εδώ μιλάμε για μία κλασσική κωμωδία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που όσες φορές και να τη δεις, πάντα είναι το ίδιο ευχάριστη και διασκεδαστική όπως την πρώτη φορά! Αξέχαστες ερμηνείες, αξέχαστες ατάκες, αξέχαστο το σπίτι του κυρίου Πετροχείλου και αξέχαστη η μουσική του Γιώργου Κατσαρού. Είναι τόσο κρίμα να βλέπουμε τέτοιες αξιόλογες ταινίες που γυρίστηκαν 50 χρόνια...
Το θέμα με τις ιστορίες αυτές είναι ότι είναι ιδανικές για επαναφορές ηρώων και χιούμορ... αλλά όχι ιδανικές για σοβαρές πλοκές ή χαρακτήρες. Εν πάση περιπτώσει, μου άρεσε να βλέπω τους παλιούς χαρακτήρες να επιστρέφουν και να μας διασκεδάζουν, αλλά αυτή ήταν η λιγότερο αγαπημένη μου από τις spiderman ταινίες της Marvel. Οι προηγούμενες ιστορίες, ειδικά οι πρώτες, λειτούργησαν καλά...
Αντιρρησίας Συνείδησης (2016)
Ο Μελ Γκίμπσον σκηνοθετεί το δεύτερο οσκαροποιημένο του δημιούργημα 20 χρόνια μετά το Braveheart. Βασισμένο στην αληθινή ιστορία του αμερικανού στρατιώτη Desmond T. Doss, μας μεταφέρει στην Οκινάουα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, όπου ο συγκεκριμένος στρατιώτης γίνεται ήρωας παρά την άρνησή του να έχει όπλο μαζί του στη μάχη. Ο πρωταγωνιστής Άντριου Γκάρφιλντ τα καταφέρνει καλά...