Βασισμένη σε αληθινή ιστορία, αυτή η ταινία μας υπενθυμίζει ότι ο εθισμός είναι μια ασθένεια που δεν κάνει διακρίσεις: μπορεί να χτυπήσει οποιονδήποτε ανά πάσα στιγμή. Πράγματι, ο Nic (Timothée Chalamet) δεν ταιριάζει στο στερεότυπο του τοξικομανή: μεγαλωμένος σε μια στοργική οικογένεια της ανώτερης μεσαίας τάξης, είναι καλός μαθητής και έχει στενή σχέση με τον πατέρα του, David...
Μου πήρε κάμποσο καιρό για να καταλήξω πως πρόκειται για την ευφυέστερη παιδική ταινία που έχω δει. Πανέξυπνοι διάλογοι, πανέξυπνο σενάριο και πανέξυπνο χιούμορ - κάποια από αυτά είναι λίγο δύσκολο να τα "πιάσει" ένα παιδί 10 ετών - ακόμα και με την ελληνική μετάφραση σε μια παραγωγή της Warner Bros που δεν υστερεί σε τίποτα σε σχέση με τους γίγαντες Disney και Pixar. Πιστεύω λοιπόν...
Στα Όρια του Αύριο (2014)
Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...