Στην αρχή, δεν ήθελα να σχολιάσω την ταινία, απλά να της δώσω την υψηλότερη βαθμολογία γιατί δεν πιστεύω ότι είμαι άξια να την κρίνω. Και όμως, εδώ είμαι, να γράφω αυτό, όχι επειδή έχω γίνει πιο άξια, αλλά επειδή οι άνθρωποι πρέπει να το παρακολουθήσουν. Το Καπερναούμ αγγίζει βαθιά τη καρδιά σας και σας κάνει να πονάτε. Είναι επώδυνο, και όχι με συνηθισμένο τρόπο. Είδα την ταινία...
Έπειτα από μια όχι εντελώς απαραίτητη ιστορία που εξηγούσε το μουστάκι του Πουαρό και 2 μεγάλες σκηνές σε ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης και στις πυραμίδες, επιτέλους καταλήγει στο δια ταύτα - ο επιθεωρητής Πουαρό ερευνά τη δολοφονία. Εδώ αρχίζουμε πραγματικά να προσέχουμε και η διασκέδαση ξεκινά. Τα μυστήρια μαζεύονται σωστά από τον Branagh, ο οποίος έχει μερικές νέες ενδιαφέρουσες...
Κινγκ Κονγκ (2005)
Η αλήθεια είναι πως ήμουν σκεπτικός για το αν θα δω την ταινία ή όχι, γιατί αν έχει δει κάποιος την πρωτότυπη του 1933 δύσκολα συμβιβάζεται με οποιοδήποτε remake. Η αρχή της ταινίας που διαδραματιζόταν μέσα στο καράβι δε με βοήθησε να αλλάξω γνώμη. Μέχρι το σημείο που οι ιθαγενείς προσφέρουν τη Ναόμι Γουοτς ως θυσία στον Κινγκ Κονγκ. Από αυτό το σημείο και μετά άλλαξαν τα πάντα...