Τι είναι πιο αστείο από μια συμμορία ένοπλων ληστών; Δύο συμμορίες. Κάτι τέτοιο είναι η ιδέα στο "Flypaper", μια μέτρια διασκεδαστική κωμωδία που θέτει το κινηματογραφικό ερώτημα: Τι συμβαίνει όταν δύο ομάδες εγκληματιών επιχειρούν να ληστέψουν την ίδια τράπεζα την ίδια στιγμή; Η ταινία έχει αρκετές ανατροπές και εκπλήξεις παραμένοντας ενδιαφέρουσα παρά το γεγονός οτι εξελίσσεται...
Πάντα βάζω κανόνα να κάνω κριτική μόνο όταν τελειώσει μια σειρά ή μια ταινία. Σε αυτήν την περίπτωση, ξεκίνησα περίπου σαράντα λεπτά, για έναν μόνο λόγο: βαρέθηκα απίστευτα. Λατρεύω την πρωτότυπη Blade Runner του 1982, και παρόλο που μια ταινία πίστευα ότι δεν χρειαζόταν ποτέ συνέχεια, ήμουν ανοιχτός σε αυτή την εκδοχή και πίστευα ότι η βασική ιστορία αυτής της ταινίας ήταν αρκετά...
Η Δύναμη Του Κεραυνού (1995)
Λίγο αφότου ο Τσάκι Τσαν αποφάσισε να γίνει εμπορικός. Εκτός από πολύ καλό ξύλο, κάνει και τα υπόλοιπα πολύ καλά. Δε θα το παρεξηγήσουμε όμως πολύ, ήταν η εποχή της άνθισης αυτών των ταινιών δράσης με ήρωες χαρακτήρες που βαράνε χωρίς να παθαίνουν το παραμικρό. Γουίλις, Σβανζενέγκερ, Σταλόνε, Βαν Νταμ, Σιγκάλ, Λούγκρν, Νόρις κτλ κτλ