Μου άρεσε πολύ αυτή η ταινία και αναρωτιόμουν γιατί δεν είναι τόσο γνωστή. Καθώς χρησιμοποιώ τα τρένα πολύ, η ταινία ήταν πιο προσωπική για μένα, καθώς θα μπορούσα πραγματικά να ταυτιστώ με πολλές σκηνές για τη ζωή στο τρένο και στους σταθμούς. Η ταινία θα προσελκύσει όσους αναζητούν μια καλή ιστορία μυστηρίου. Μας κρατά συνέχεια σε αγωνία και είναι πραγματικά καλογυρισμένη. Και...
Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Μέσα απ' το Παράθυρο (2022)
Ειλικρινά, μέχρι το 35ο λεπτό σχεδόν ήθελα να σταματήσω να το παρακολουθώ... Αφού άντεξα το crange κομμάτι, ωστόσο, βρήκα στοιχεία που ικανοποίησαν τον διψασμένο για αγάπη/δράμα έφηβο μέσα μου. Η ταινία είναι καλοδουλεμένη με όμορφη σκηνοθεσία και κινηματογράφηση, όμορφους ηθοποιούς που σε πείθουν για την ιστορία τους με τη χημεία τους και την εξαιρετική μουσική επιλογή που υποστηρίζει...