Πιθανότατα είναι η πιο αστεία ταινία που έχω δει εδώ και πολύ καιρό. Έχει όλα τα βασικά συστατικά μιας παραδοσιακής βαρετής αστυνομικής κωμωδίας: Ένας λευκός ιρλανδός αστυνομικός συνεργάζεται με έναν αφροαμερικανό αστυνομικό, ναρκωτικά, δολοφονίες, διαφθορά και ούτω καθεξής, αλλά ο σκηνοθέτης JM McDonagh μεταφέρει το είδος σε ένα νέο επίπεδο. Από την αρχή μέχρι το τέλος, κάθε σκηνή...
Αυτή η ταινία είναι σαν να τρως άχυρο που βρίσκεται μέσα σε μία πολύ όμορφη συσκευασία. Κάθε σκηνή της, κάθε ατάκα, κάθε εξέλιξη της είναι τόσο εύκολη και προβλέψιμη που δεν αντέχεις να τη δεις ούτε μία φορά. Για το ωραίο περιτύλιγμα φροντίζει η halle berry καθώς η κάμερα φροντίζει να μας δείξει κάθε λεπτομέρεια της και ο bruce willis στο ρόλο του διάσημου και πλούσιου φυσικά υπόπτου/δολοφόνου....
Το Έθνος του Ενός Παιδιού (2019)
Για μένα, η πολιτική του ενός παιδιού είχε νόημα όταν ήμουν νεότερος και δεν ήξερα και πολλά. Διορθώστε τον υπερπληθυσμό περιορίζοντας το μέγεθος της οικογένειας. Εύκολο, σωστά; Οι ατομικές ελευθερίες είναι λιγότερες στην κομμουνιστική Κίνα - ο υπερπληθυσμός δεν βοηθά στο συλλογικό καλό αλλά στο ατομικό. Τελικά, μήπως οι περισσότεροι Κινέζοι απλώς συσπειρώνονταν και θυσιάζονταν...