Η ιστορία δεν είναι κάτι καινούριο: Ένας άντρας που προσπαθεί να κερδίσει την αγάπη αυτής που θαύμαζε. Όλοι έχουμε δει κάτι τέτοιο στο παρελθόν και θα δούμε κάτι τέτοιο στο μέλλον. Αλλά σε αυτήν την ταινία η πλοκή δεν είναι σημαντική. Όταν το παρακολουθείτε, απλά ξέρετε πώς θα τελειώσει, και έτσι η εστίαση δεν είναι στην πλοκή αλλά στα πραγματικά γεγονότα στην ταινία και υπάρχουν...
Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου
Ψαρεύοντας Σολωμούς Στην Υεμένη (2011)
Υπάρχει μια ατάκα της Kristin Scott Thomas στην ταινία που λέει "Χρειαζόμαστε μια καλή ιστορία για τη Μέση Ανατολή που δεν θα έχει εκρήξεις"! Σοβαρά τώρα, το "Ψαρεύοντας Σολομούς στη Υεμένη" είναι απλά απολαυστικό για να το παρακολουθήσετε. Έχω να δω ταινία με τέτοια ευχαρίστηση από το "Hugo". Αυτό που το καθιστά τόσο απολαυστικό είναι η αίσθηση του χιούμορ, η χιουμοριστική ασέβεια...