Δεν χρειάζεται να αποκαλύψουμε τίποτα από τη πλοκή, αφού η όλη ιστορία είναι απολύτως προβλέψιμη από την αρχή μέχρι το τέλος. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο είναι γεμάτη απίθανες καταστάσεις, σχεδόν προσβλητικά στερεότυπα και κλισέ και μια εντελώς ανέμπνευστη σκηνοθεσία, κάνουν την ταινία ανυπόφορη να την παρακολουθήσετε, εκτός αν μπορείτε να απολαύσετε ανόητες στιγμές και σκηνές....
Είναι μια πολύ καλή ταινία μουσικής με εξαιρετική παραγωγή, κάμερα και διασκεδαστικές μουσικές παραστάσεις και κινήσεις από την Taylor Swift. Δεν είμαι θαυμάστρια της Taylor Swift, αλλά μεγαλώνοντας, είχα ακούσει αρκετά τραγούδια της. Ειδικά τα τραγούδια της «22, Bad Blood, Style, and Love Story» μου άρεσαν πολύ. Τα σκηνικά παραγωγής, τα χρώματα και η κάμερα είναι απίστευτα πολύχρωμα...
Ο Δρόμος (2009)
Με το πλεόνασμα μετα-αποκαλυπτικών ταινιών που υπάρχει στον σημερινό κινηματογράφο, ο Δρόμος κάνει αυτό που πολύ λίγες ταινίες σε οποιοδήποτε είδος φαίνονται ικανές να κάνουν. Εδώ πρόκειται για μια ταινία που με τη δική της διορατικότητα αποτυπώνει τον ρεαλισμό της φρίκης ενός ολοκαυτώματος, συνδυάζοντας το απόλυτα χειρότερο δυνατό μέλλον με τα πιο βαθιά όμορφα ανθρώπινα χαρακτηριστικά...