Είδα την ταινία λίγο πριν τα μεσάνυχτα στο θέατρο, με πολύ λίγο κόσμο... προφανώς, το στυλ της ταινίας δεν είναι το γνωστό εμπορικό, που τρέχουν όλοι σαν τα πρόβατα... Τέλος πάντων, η ταινία έχει νόημα, έχει βάθος και απόκριση στον θεατή και από εκείνη την ημέρα νιώθω τα συναισθήματα της ταινίας ανεξάρτητα από τα διάφορά της προβλήματα, τα οποία συνοψίζονται στο βάθος των αγώνων...
Πρώτον, είναι λάθος να έχουμε τον Ryan Reynolds εκτός ταινίας τόσο νωρίς. Καθώς σκοτώνεται γρήγορα, δημιουργείται ένα κενό μεγέθους αστεριού στην ταινία. Είναι μια χαρά να χρησιμοποιείς έναν άγνωστο ηθοποιό σε αυτόν τον ρόλο. Ο Kevin Costner κάνει κάποια βήματα για να γεμίσει το κενό, αλλά καθόλου αποτελεσματικά. Επίσης γρυλίζει αντί να λέει τα λόγια του. Η πρώτη του εμφάνιση είναι...
Αμερικανικό Εργοστάσιο (2019)
Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον να παρακολουθεί αυτό το ντοκιμαντέρ χωρίς να κάνει ενδιαφέρουσες ερωτήσεις και να βρίσκει νέες προοπτικές. Στο τέλος, η ιστορία μένει μαζί σου. Και αυτή είναι η δύναμη της δημιουργίας εξαίρετων ταινιών και της αφήγησης της ιστορίας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι άγνωστοι και οικείοι ταυτόχρονα, ανεξάρτητα από την καταγωγή τους. Είναι μια νέα όψη της βιομηχανίας...