Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου
«Ο,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο!» Θα μπορούσε να είναι ο εναλλακτικός τίτλος της ταινίας! Ή εναλλακτικά χωρίς πρόθεση σπόιλερ: Τι σου κάνουν τα παιδικά τραύματα! Πέρα από το χιούμορ, η ταινία είναι μια πανδαισία χρωμάτων και γεύσεων, που ευτυχώς ή δυστυχώς δε μπορούμε να γευτούμε! Οι ερμηνείες θα έλεγα ότι μοιάζουν αμήχανες κι ανολοκλήρωτες ακόμα και του Ρειφ Φαινς που ομολογουμένως...
Ένα Κάποιο Τέλος (2017)
Το καλύτερο που μπορώ να πω για αυτήν την ταινία είναι ότι φαινόταν πραγματική και τα συναισθήματα μεταφέρθηκαν σωστά. Ο Jim Broadbent είναι σπουδαίος ηθοποιός και στη πραγματικότητα, αυτός ήταν ολόκληρη η ταινία. Δεν υπήρχαν όμως καθόλου λαμπερές ή έντονες στιγμές. Ούτε μια, η ταινία φαίνεται τελείως επίπεδη, χωρίς άκρα ή προβληματισμούς. Επίσης είχε πάρα πολλά flashbacks προκειμένου...