Αν και η ιστορία μοιάζει με αυτή του Δια Πυρός και Σιδήρου, το αποτέλεσμα ούτε καν τη πλησιάζει καθώς βλέπουμε μια ακόμα ταινία που ο πρωταγωνιστής - πρώην στρατιωτικός που έχει αποσυρθεί και τα κάνει όλα με μια τρομερή άνεση - επιστρέφει για να αποδώσει δικαιοσύνη. Αλήθεια, πόσες φορές έχουμε δει αυτό το σενάριο; Είναι πολύ ενοχλητικό σε μια ταινία δράσης να βλέπουμε εξωπραγματικές...
Δεν υπάρχει αμφιβολία οτι πρόκειται για μια πολύ καλή ταινία και ένα πολύ καλό σενάριο. Ο ρόλος ταιριάζει στον Ράσελ Κρόου, που υποδύεται έναν φιλήσυχο καθηγητή που προσπαθεί (και καταφέρνει τελικά) να γίνει επιτυχημένος κακοποιός, από τη πρώτη του κιόλας απόπειρα! Κάτω από αυτή την οπτική, μπορούμε να πούμε οτι η ταινία δεν είναι ρεαλιστική - ή μάλλον είναι τόσο ρεαλιστική, όσο...
Στο Όνομα της Φυλής (2012)
Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική...