Με το πλεόνασμα μετα-αποκαλυπτικών ταινιών που υπάρχει στον σημερινό κινηματογράφο, ο Δρόμος κάνει αυτό που πολύ λίγες ταινίες σε οποιοδήποτε είδος φαίνονται ικανές να κάνουν. Εδώ πρόκειται για μια ταινία που με τη δική της διορατικότητα αποτυπώνει τον ρεαλισμό της φρίκης ενός ολοκαυτώματος, συνδυάζοντας το απόλυτα χειρότερο δυνατό μέλλον με τα πιο βαθιά όμορφα ανθρώπινα χαρακτηριστικά...
Ο Νίκολας Κέιτζ χάνει τον 7χρονο γιο του σε ένα καρναβάλι αποκριών στους δρόμους της Νέας Υόρκης και αργότερα ανακαλύπτει ότι όλα προκλήθηκαν από μια Ιρλανδή μάγισσα που θανατώθηκε τον 17ο αιώνα. Μου αρέσει ο Νίκολας Κέιτζ, πάντα "βλέπεται" παρά το γεγονός ότι εμφανίζεται σε κάποιες πραγματικά αποτυχημένες ταινίες. Αυτή εδώ δεν είναι κακή ταινία αλλά ούτε και καλή. Το πιο τρομακτικό...
Αποστολή στην Μπριζ (2008)
Έχουν οι πραγματικά απαίσιοι άνθρωποι αυστηρό ηθικό κώδικα και βαθιά συνείδηση; Θα υποθέσω πως όχι, αλλά στο Αποστολή στη Μπριτζ ο συγγραφέας/σκηνοθέτης Martin McDonagh μάλλον θα διαφωνήσει. Η ταινία είναι πολύ καλή και γενικά διασκεδαστική με μερικές σκοτεινές και περιστασιακά αγωνιώδεις στιγμές, ωστόσο ποτέ δεν με ενθουσίασε πλήρως. Η ευρηματικότητα της ιστορίας και ο ηθικός...