Σε ότι με αφορά, αυτή ήταν μια από τις καλύτερες παραγωγές του Γούντι Άλεν εδώ και χρόνια. Ασχολείται με ανθρώπους Ιταλούς και Αμερικανούς εγκλωβισμένους σε ποικίλες καταστάσεις στην αιώνια πόλη. Δεν είναι μόνο οι αστείες καταστάσεις, αλλά μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε πώς αυτοί οι άνθρωποι ξεφεύγουν από τις αντιπαραθέσεις για να ζήσουν μια κανονική ζωή. Από το απλό ζευγάρι...
Με ένα σχεδόν απροσφώνητο επώνυμο και μια "παχιά" αυστριακή προφορά, που να πίστευε ποτέ κανείς ότι ένας απλός bodybuilder από ένα μικρό ευρωπαϊκό χωριό θα γίνει ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του Χόλιγουντ, θα παντρευτεί κάποια από την κυρίαρχη οικογένεια Κένεντι, θα καταφέρει να κάνει μια τεράστια περιουσία μέσω έξυπνων επενδύσεων και μια μέρα θα γινόταν ο κυβερνήτης της Καλιφόρνια;...
Ταρίχευση (2006)
Μιλάμε για το απόλυτο τίποτα. Μια ηλίθια σε σενάριο ανώμαλη ταινία, πιθανόν για να κάνει εντύπωση ο σκηνοθέτης. Γεμάτο αηδιαστικές σκηνές οι οποίες δεν χρειάζονται και δεν καταλαβαίνω τον λόγο που είναι τόσο μα τόσο αηδιαστική. Να ήταν έαν splatter με zombie θα είχε νόημα. Οσκαρ βλακείας πραγματικά