Έχοντας δει το τρέιλερ, ξεκίνησα να βλέπω αυτήν την ταινία επειδή ήμουν σε διάθεση για κωμωδία. Υποθέτω ότι στο τρέιλερ ήταν όλες οι αστείες σκηνές. Ωστόσο, η ταινία αποδείχθηκε μια από τις πιο συγκινητικές και ευαίσθητες ταινίες που έχω δει εδώ και αρκετό καιρό. Η Πέτρα του Σκανδάλου θα μπορούσε να είναι σχεδόν η οικογένεια οποιουδήποτε και ειδικά η δική μου. Οι αστείες σκηνές...
Συγκλονιστική ταινία...Σε καθηλώνει από την πρώτη στιγμή με τις ερμηνείες και την ωμότητα της άρρωστης κοινωνία μας....Θες να κλάψεις.. να ουρλιάξεις και να κάνεις κάτι και εσύ σε όλο αυτό το κακό που πλέον είναι ανεξέλεγκτο και μπορεί να είναι τόσο μα τόσο απλά ο φαινομενικά ήσυχος γείτονας σου η ενσάρκωση του χειρότερου εφιάλτη....
Ασταμάτητο (2010)
Αυτή θα μπορούσε να ήταν μια πραγματικά στιβαρή ταινία δράσης - σίγουρα είχε αξιοπρεπή προϋπολογισμό και ένα δυνατό πρωταγωνιστή (μιλάω για τον Ντένζελ γιατί ο Κρις Πάιν ήταν ανέκαθεν ένα τίποτα ως ηθοποιός) - αλλά το κουραστικό σενάριο κατακλύζει τη δράση με περιττές τεχνικές λεπτομέρειες και βαρετή ανάπτυξη χαρακτήρων, ενώ το σκηνοθετικό σήμα κατατεθέν στυλ του Scott - φρενήρης...