Το Δεκα Δολοφονοι για τον Ντετεκτιβ Μαρλοου είναι μια μεγάλη γιορτή της απόλυτης πρωτοτυπίας του Ρόμπερτ Μίτσαμ. Αναγγέλλει επίσης την άφιξη του Ντικ Ρίτσαρντς ως υποσχόμενου νέου αμερικανικού σκηνοθέτη. Την ημέρα που το είδα, βρήκα τον εαυτό μου να περιγράφει ατάκες από σκηνές σε φίλους Είναι πράγματι, η πιο υποβλητική από όλες τις αστυνομικές ταινίες που γυρίστηκαν αυτή την εποχή...
Ο Λίαμ Νίσον απο πολίτης της χρονιάς γίνεται για ακόμα μία φορά ένας εκδικητικός serial killer. Για πολλοστή φορά εγκληματίες τα βάζουν με την οικογένειά του κι εκείνος ανενόχλητος σκοτώνει τους πάντες στο πέρασμά του αναζητώντας εκδίκηση. Όλα του πάνε δεξιά, καθώς πουθενά δεν υπάρχουν κάμερες για να τον αναγνωρίσουν, οι σκληροτράχηλοι ύποπτοι ομολογούν αμέσως και οι αντίπαλοι του...
Μην τα Βάζετε με τους Τζόουνς (2016)
Όταν πρόκειται για κωμωδίες κατασκόπων, έχω δει τις περισσότερες από τις πρόσφατες και πολλές από τις παλαιότερες. Είναι ένα είδος που βασίζεται σε ανατροπές πλοκών που τις περισσότερες φορές, μπορείτε να τις δείτε από μίλια μακριά, ειδικά αν έχετε ήδη δει μερικές. Αυτή εδώ δεν διαφέρει. Καμία πραγματική πλοκή δεν είναι πραγματικά εκπληκτική, συμπεριλαμβανομένου του τελικού "αστείου"....