Ο συγγραφέας-σκηνοθέτης Σαντιάγκο Μίτερ συνεχίζει να επιδεικνύει έντονο ενδιαφέρον για την πολιτική, μετά το εντυπωσιακό πρώτο του δημιούργημα, The Student, για τις φοιτητικές εκλογές στο Μπουένος Άιρες και το Paulina, για την πολιτική αφύπνιση μιας γυναίκας στην ύπαιθρο. Αλλά ο ατυχής χρόνος δεν είναι το μόνο προβληματικό θέμα με την ταινία, η οποία δεν καταφέρνει ποτέ να διατυπώσει...
Αυτή η ταινία έχει όμορφη οπτική για τους θεατές: τα κοστούμια και τα σκηνικά κόβουν την ανάσα και η κινηματογράφηση είναι εντυπωσιακή. Αλλά είχα κάποια ανάμεικτα συναισθήματα όταν τελείωσε κι αυτό οφειλόταν εν μέρει στο σενάριο, που κατά διαστήματα φαινόταν βαρετό, με επιφανειακούς διαλόγους και κάποια απότομα άλματα στο χρόνο, με τα οποία προσπάθησαν να ξεπεράσουν ανεπιτυχώς...
Ο Άλλος Μου Εαυτός (2011)
Μετα δυσκολίας μπορώ να χαρακτηρίσω την ταινία οικογενειακή, αφού το σενάριο πείθει ηλικίες με μονοψήφιο νούμερο. Ούτε και ο προφανής συμβολισμός της κούκλας πείθει. Προφανώς στην Αμερική το μοτίβο δουλεύει, αφού πληρώθηκαν τόσα μεγάλα ονόματα για να συμμετέχουν. Θα την έβλεπα μόνο παραμονή Χριστουγέννων το μεσημέρι με τη μικρή μου κόρη στα πρόθυρα ύπνου. Τίποτα παραπάνω