Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....
Ο συγγραφέας-σκηνοθέτης Σαντιάγκο Μίτερ συνεχίζει να επιδεικνύει έντονο ενδιαφέρον για την πολιτική, μετά το εντυπωσιακό πρώτο του δημιούργημα, The Student, για τις φοιτητικές εκλογές στο Μπουένος Άιρες και το Paulina, για την πολιτική αφύπνιση μιας γυναίκας στην ύπαιθρο. Αλλά ο ατυχής χρόνος δεν είναι το μόνο προβληματικό θέμα με την ταινία, η οποία δεν καταφέρνει ποτέ να διατυπώσει...
Το Δίχτυ (2016)
Ένα ωραίο πορτρέτο ενός απλού ανθρώπου που η μοίρα τον πάει από τη Βόρεια Κορέα στον Νότο, παρά τη θέλησή του και τον αγώνα του να επανενωθεί με την οικογένειά του. Η ταινία επικεντρώνεται στην αγωνία του να επιστρέψει στη Βόρεια Κορέα. Η προθυμία του να απορρίψει κάθε πειρασμό της Νότιας Κορέας είναι ο τρόπος του να προστατεύεται τόσο από τις άγνωστες απολαύσεις του καπιταλισμού...