Δεν ενθουσιάστηκα. Είχε κάποια καλά σκηνοθετικά στοιχεία, αλλά για χιλιοστή φορά θα δείτε το κλασικό σενάριο Κολομβίας, ναρκωτικών, βίας και εγκλήματος. Το οτι βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, δεν το αλλάζει σε κάτι (θετικό τουλάχιστον). Ατελείωτοι σκοτωμοί, καλοί και κακοί να παλεύουν για εκατομμύρια δολάρια, Αν κάτι αξίζει αυτό είναι η πλοκή του, η οποία είναι και ο μόνος λόγος...
Η αλήθεια είναι ότι μία πολεμική ταινία έχει το κατάλληλο φόντο για να δείξει έντονα συναισθήματα και στιγμές. Πόνος, οργή, δυστυχία, γενναιότητα, ηθική, επιβίωση, όλα αυτά παλεύουν και στην πραγματικότητα αλλά και σε μία ταινία για να αποδοθεί το κλίμα του πολέμου. Η διαφορά είναι ότι στις περισσότερες σύγχρονες ταινίες, όπως και σε αυτή εδώ, όλα αυτά είναι καλογυαλισμένα, δηλαδή...
Ο Πρόεδρος (2017)
Ο συγγραφέας-σκηνοθέτης Σαντιάγκο Μίτερ συνεχίζει να επιδεικνύει έντονο ενδιαφέρον για την πολιτική, μετά το εντυπωσιακό πρώτο του δημιούργημα, The Student, για τις φοιτητικές εκλογές στο Μπουένος Άιρες και το Paulina, για την πολιτική αφύπνιση μιας γυναίκας στην ύπαιθρο. Αλλά ο ατυχής χρόνος δεν είναι το μόνο προβληματικό θέμα με την ταινία, η οποία δεν καταφέρνει ποτέ να διατυπώσει...