Ο Jenkins σκηνοθετεί την προσαρμογή του μυθιστορήματος του '70 του James Baldwin και αυτή γίνεται μια κινηματογραφική ιστορία αγάπης που ακούει την καρδιά, με μια σκληρή αλλά τρυφερή αλήθεια που με άφησε να κλαίω και να χαμογελάω. Πρόκειται για μια καταπληκτική ταινία, τόσο οσμηρή όσο αισθησιακή, διασυνδέοντας αδιάκριτα κοινωνικά ρεαλιστικά θέματα προκατάληψης, καταπίεσης και φυλάκισης...
Πάντα με εκπλήσσει το γεγονός ότι οι Κορεάτικες παραγωγές μπορούν να κάνουν ταινίες τύπου Χόλιγουντ με ένα κλάσμα του προϋπολογισμού που έχουν συνήθως οι ταινίες του Χόλιγουντ. Το «Pandora» έχει το είδος της ταινίας καταστροφής και ως επί το πλείστον το κάνει αρκετά καλά. Η ταινία φαίνεται πολύ κομψή και ακριβής, έχοντας ένα ευρύ φάσμα καταστάσεων που δεν φαίνεται καθόλου ψεύτικο....
Οι Τρεις Σωματοφύλακες: Ντ' Αρτανιάν (2023)
Μια κακή ταινία, αφελής και απλοική συγκριτικά με τις προηγούμενες με το ίδιο θέμα.Προσπαθώντας ο σκηνοθέτης να δώσει μια ζοφερή ατμόσφαιρα, δημιουργεί ένα χλωμό μπεζ κιτρινη φόντο μέσα στο οποίο περιφέρονται ηθοποιοί που προσπαθούν μάταια να αποδώσουν τους γνωστούς χαρακτήρες. Ο Αθως σαν ένας αποτυχημένος μελαγχολικός δανδής χωρίς να γνωρίζει ακριβώς τι ρόλο παίζει, ο Ντ'Αντανιάν,...