Ένα τίποτα με μόνο τηλεοπτικό κοινό που να μπορεί να την δει, το αμερικάνικο. Κι ενώ η αρχή φαίνεται ενδιαφέρουσα, η εξέλιξη προδίδει τη ταινία καθώς κινείται σε καταστάσεις που ΔΕΝ μας ενδιαφέρουν. Και δεν μας ενδιαφέρουν γιατί εντάξει, δεν είναι και τόσο σημαντικό ένα τέτοιο πείραμα για να μάθουμε και τα αποτελέσματα. Ίσως ο μόνος λόγος που τη δίνει κάποια βαρύτητα είναι οτι αναφέρεται...
Ομολογώ πως ήμουν αρκετά εντυπωσιασμένος στην αρχή, αλλά καθώς το σκέφτομαι περισσότερο συνειδητοποιώ ότι δεν είναι η σούπερ ταινία. Πρώτα από όλα, μας κάνουν αμέσως να πιστέψουμε ότι ο θάνατος της κόρης του Άρμστονγκ έχει να κάνει με το διαστημικό πρόγραμμα. Συμφωνώ, δείχνει μια ανθρώπινη πλευρά του, αλλά το να το κάνεις κέντρο στις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες του είναι αρκετά...
Μετά τη Λουτσία (2012)
Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...