Μετα δυσκολίας μπορώ να χαρακτηρίσω την ταινία οικογενειακή, αφού το σενάριο πείθει ηλικίες με μονοψήφιο νούμερο. Ούτε και ο προφανής συμβολισμός της κούκλας πείθει. Προφανώς στην Αμερική το μοτίβο δουλεύει, αφού πληρώθηκαν τόσα μεγάλα ονόματα για να συμμετέχουν. Θα την έβλεπα μόνο παραμονή Χριστουγέννων το μεσημέρι με τη μικρή μου κόρη στα πρόθυρα ύπνου. Τίποτα παραπάνω
Πραγματικά μια μεγαλειώδης ταινία, τόσο για τη δραματική ιστορία της όσο και κινηματογραφικά για τις ερμηνείες της. Πέρα από το άξια κερδισμένο Όσκαρ της Τζούλιαν Μούρ, να επισημάνουμε και τις εμφανίσεις του Άλεκ Μπάλντουιν σε έναν πολύ ήρεμο και υποστηρικτικό ρόλο, αυτό του συζύγου και τις Κρίστεν Στιούαρτ, του μαύρου πρόβατου της οικογένειας που έχει όμως τη πιο ουσιαστική σχέση...
The Transporter Refueled (2015)
Μια ταινία που δε χρειάζεται να δει κανένας. Πρόκειται για μια απέλπιδα προσπάθεια της συνέχειας της ήδη μέτριας σειράς του Transporter. Αν και στα προηγούμενα, ο Jason Statham έδινε μια νότα αξιοπρέπειας για αυτό το είδος ταινιών τουλάχιστον, εδώ όλα είναι έρμαια της προχειρότητας και της αποτυχίας σε χαρακτήρες, story και σκηνοθεσία. Ούτε οι 3-4 barbies σε καθαρά διακοσμητικό...