Βρετανικό, αρχικά χαζό φαινομενικά, χιούμορ όσο δε παίρνει! Αυτό είναι το βασικό στοιχείο της ταινίας, που θα κάνει τον θεατή ή να τη λατρέψει ή να τη κλείσει τα πρώτα τρία λεπτά! Εγώ ανήκω στη πρώτη κατηγορία καθώς λάτρεψα και το χιούμορ και τους απίστευτα έξυπνους διαλόγους του Τζόνι Ντεπ. Η ταινία είναι άριστα σκηνοθετημένη σε μαγευτικούς εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους της...
Θυμάμαι καλά τη δεκαετία του 1980 και μπορώ να πω ότι οι συγγραφείς αυτής της ταινίας έκαναν μια τεράστια δουλειά για να δείξουν κάθε λεπτομέρεια του στο πως έμοιαζε ο κόσμος στην εποχή της Σοβιετικής ένωσης. Τα τηλέφωνα, τα ρούχα, τα μαλλιά, το ραγισμένο χρώμα στα περβάζια των παραθύρων, ακόμη και το τζάμι της πόρτας είναι παρόμοιο με αυτό που θυμάμαι. Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα...
Το Κυνήγι του Χρυσού (2022)
Οι ταινίες για την απληστία είναι ενδιαφέρουσες. Μπορούμε να δούμε μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι άνθρωποι. Ενσωματώνει κλισέ όπως ο άνθρωπος εναντίον της φύσης, ο άνθρωπος εναντίον του ανθρώπου και το φανταστικό ενάντια στο πραγματικό. Το σημαντικότερο κακό εδώ είναι η έλλειψη ενός συναρπαστικού τόξου. Το στήσιμο του "no man's land" είναι αρκετά ενδιαφέρον, αλλά ο συγγραφέας-σκηνοθέτης...