Η γυναίκα ενός πρώην στρατιωτικού δολοφονείται από κακοποιούς, η αστυνομία αδιαφορεί και εκείνος αποφασίζει να πάρει εκδίκηση για το θάνατο της. Εγκλήματα, όπλα, διαφθορά και ένας ατρόμητος ήρωας. Η υπόθεση είναι εντελώς γραφική, χιλιοπαιγμένη και μάλιστα άσχημα παιγμένη στην προκειμένη περίπτωση. Ο Τζον Τραβόλτα ως πρωταγωνιστής, εκδικητής και εξολοθρευτής δεν μπορεί να σώσει την...
Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Ταρίχευση (2006)
Μιλάμε για το απόλυτο τίποτα. Μια ηλίθια σε σενάριο ανώμαλη ταινία, πιθανόν για να κάνει εντύπωση ο σκηνοθέτης. Γεμάτο αηδιαστικές σκηνές οι οποίες δεν χρειάζονται και δεν καταλαβαίνω τον λόγο που είναι τόσο μα τόσο αηδιαστική. Να ήταν έαν splatter με zombie θα είχε νόημα. Οσκαρ βλακείας πραγματικά