Πως και πως περίμενα να δω αυτή την ταινία. Με ένα πολύ εντυπωσιακό τρέιλερ, όπου ολόκληρες πόλεις κινούνταν πάνω στο χώμα, το concept της ταινίας φάνταζε τόσο ενδιαφέρον. Οι προσδοκίες μου εκπληρώθηκαν μόνο για τα 10-15 πρώτα λεπτά. Μετά τα πράγματα μπερδεύτηκαν. Δόθηκε μεγάλη βαρύτητα στις ανούσιες προσωπικές ιστορίες των ηρώων, ενεπλάκησαν χωρίς λόγο κι άλλοι ήρωες και οι εικόνες...
Κάθε sequel του Jarhead και χειρότερο. Αμερικανοί στρατιώτες στη Μέση Ανατολή ενάντια σε φανατικούς τζιχαντιστές. Τόσο πρωτότυπο. Σα να βλέπεις shoot-em up στον υπολογιστή, χωρίς να παίζεις εσύ. Ανύπαρκτο σενάριο, αδιάφοροι (και ίσως κακοί) πρωταγωνιστές, καμία σκηνοθεσία σε μια λαίλαπα πυροβολισμών και σκοτωμών χωρίς νόημα.
Ηρακλής: Η Αρχή του Θρύλου (2014)
Είναι απολύτως σοκαριστικό το γεγονός ότι αυτή η ταινία κυκλοφόρησε στον σύγχρονο κινηματογράφο. Ο διάλογος ήταν φρικτός: κλισέ και προβλέψιμος. Όλη η ταινία ήταν, στην πραγματικότητα, προβλέψιμη και ο Ηρακλής δεν έχει σχέση με τον Ηρακλή που ξέρουμε, απλά χρησιμοποίησαν το ίδιο όνομα. Είδαμε τα τρέιλερ, πήραμε τη ταινία και σε περίπου δέκα λεπτά ξέραμε ότι ήταν κακή. Της δώσαμε...