Ο Ταραντίνο με έμπνευση σε αμφισβήτηση αυτή μια φορά, μας μεταφέρει 150 χρόνια πριν, σε ένα απομονωμένο καταφύγιο όπου οχτώ χαρακτήρες αποδεκατίζονται μεταξύ τους, γεμίζοντας με το γνωστό κόκκινο χρώμα τις οθόνες μας (λιγότερο ωστόσο από τον μέσο όρο του!) και προσφέροντας στον Ennio Morricone το Όσκαρ για τη μουσική της ταινίας. Ο Σάμιουελ Λ. Τζάκσον πρωταγωνιστεί αν και λόγω της...
Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Η Μελωδία της Ευτυχίας (1965)
Φανταστική.Απο τις ωραιότερες ταινίες που έχω δει.Χωρις υπερβολή,την έχω δει πάνω από 50 φορές.....και θα την ξαναδώ τουλάχιστον άλλες τόσες....Φανταστικοί ηθοποιοί,υπέροχα τοπία,πανέμορφη μουσική,συγκλονιστικό σενάριο. Λίγα τα 6 ΟSCARS για αυτό το αριστούργημα.Συγχαρητηρια σε όλους τους δημιουργούς αυτού του μοναδικού έργου.Δυστυχως σήμερα έμαθα για το θάνατο του συγκλονιστικο...