Πρόκειται για ένα θρίλερ που χτίζεται πολύ αργά. Πραγματικά αργό, τόσο αργό, που κάποιοι θα βαρεθούν. Και κάποιοι δεν θα φτάσουν ούτε στο τέλος. Προφανώς είναι θέμα γούστου. Ακόμη και το τέλος είναι χαμηλών τόνων και δεν θα ικανοποιήσει όλους, αν και είναι ένας έξυπνος τρόπος να τελειώσει μια ταινία, που πραγματικά με άφησε με το στόμα ανοιχτό! Ο Μάρτιν Σκορσέζε μπορεί να μας έχει...
Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
Υπερσιβηρικός (2008)
Η ταινία είναι αρκετά καλή στο πρώτο μισό της, αλλά από κει και πέρα αποδεικνύεται μεγάλη πατάτα. Ένα ταξίδι των πρωταγωνιστών διασχίζοντας την παγωμένη Σιβηρία είναι το φόντο της ταινίας και ένα έγκλημα προσπαθεί να μείνει κρυφό. Η Emily Mortimer δεν έχει πολλά να πει αλλά ευτυχώς ο Μπεν Κίνγκσλεϊ και ο Woody Harrelson έχουν πολλά να μας πουν και να μας δείξουν. Ούτε αυτοί θα σώσουν...