Μια γυναίκα - μια κανονική, ελαφρώς δυσαρεστημένη γυναίκα - πηγαίνει στην παραλία. Πηγαίνει για να κολυμπήσει και από το πουθενά, παγιδεύεται από μια παράξενη αίσθηση. Επιστρέφει στην ακτή, αγκαλιάζει τον γιο της, τρώει ένα αχλάδι και στη συνέχεια μαχαιρώνει έναν άνδρα μέχρι θανάτου. Αυτή η σκηνή του τρέιλερ, που είναι και η βάση όλη της σειράς (αλλά και το δόλωμα), είναι αρκετή...
Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
Η Νύφη Φορούσε Μαύρα (1968)
Το «La Mariée Était en Noir» είναι ένα απλό αλλά εξαιρετικό θρίλερ. Η ιδιοφυΐα του François Truffault αναπτύσσει την τραγωδία της πρωταγωνίστριας Julie Kohler με λίγες μόνο αναδρομές. Η Jeanne Moreau είναι καταπληκτική, στο ρόλο μιας γυναίκας που βλέπει τον κόσμο της να καταρρέει με τον ανόητο φόνο του αγαπημένου της συζύγου στα σκαλοπάτια της εκκλησίας αμέσως μετά την τελετή του...