Δεν τα κατάφερε ο Τιμ Μπάρτον σ αυτή την επανέκδοση της πρωτότυπης ταινίας του '60 καθώς υστερεί και από την original αλλά και κατά πολύ από τις μεταγενέστερες όπως Η Εξέγερση και Η Αυγή. Το σενάριο μοιάζει λίγο αδέξιο και η σκηνοθεσία φτωχή ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός οτι γυρίστηκε 18 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρκ Γουόλμπεργκ που στα νιάτα του δε "γεμίζει"...
ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ,ΚΑΤΑΡΧΗΝ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ,ΝΑΙ ΜΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΡΙΜΜΈΝΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΠΩΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ,ΟΜΩΣ Ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΔΙΝΕΙ ΜΙΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΣ.ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ Η ΜΟΥΣΙΚΗ(ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ) ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΤΑΙΝΙΕΣ, Η ΕΙΚΟΝΑ!ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ...
Sleepers (1996)
Δυνατό θέμα, πολλαπλά ζητήματα, χλωμή κινηματογραφική απόδοση που δεν πείθει.. Δεν με συγκίνησε αναλογικά με τα θέματα που διαπραγματευετσι.. Οι πολλοί και "πολύς" αστέρες με μη πειστικές ερμηνείες.. Και μια χτυπητή σεναριακή αδυναμία που τινάζει στον αέρα όλο το σκηνικό που έστησε ο Μπρ. Πητ ως εισαγγελεας: το "άλλοθι" για το οποίο ψευδομαρτηρησε ο παπα- Νίρο, δεν το είχαν επικαλεστει...