Ο Εντ Χάρις σε έναν από τους πολλούς κακούς ρόλους του τα τελευταία χρόνια. Το ίδιο ισχύει και με τη Λονγκόρια, αλλά απ΄αυτή δε θα μπορούσαμε να περιμένουμε περισσότερα έτσι κι αλλιώς. ΟΟ Μάικλ Πένια αδιάφορος. Το σενάριο βαρετό, πολυπαιγμένο, προβλέψιμο, εύκολο και η παραγωγή η απολύτως βασική. Άλλωστε δε πρόκειται για κινηματογραφική παραγωγή, η ταινία κυκλοφόρησε μόνο σε DVD....
Ο Τζον Κραζίνσκι ως πρωταγωνιστής δεν θα έπρεπε να παίζει σε τέτοιου είδους ταινίες. Φαίνεται πιο μαλθακός, πιο baby face, δε κολλάει πουθενά με τους υπόλοιπους σκληροτράχηλους στρατιώτες, κάποια ρομαντική κωμωδία θα του ταίριαζε καλύτερα. Αν κάτι αξίζει σε αυτή τη ταινία, είναι οι μάχες μεταξύ των αμερικανών και των ισλαμιστών, οι οποίες είναι πολύ αληθοφανείς και καλά δοσμένες...
Η Δύναμη της Αλήθειας (2018)
Έμεινα έκπληκτος για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας. Ήξερα ότι ένα αεροπλάνο καταρρίφθηκε και η Κριμαία καταλήφθηκε από τους Ρώσους και ότι υπήρχε κάποιο είδος συνεχιζόμενης σύγκρουσης, αλλά δεν ήμουν προετοιμασμένος για αυτό. Περιγράφηκε κάπου ως μαύρη κωμωδία αλλά δεν βρήκα τον εαυτό μου καν να χαμογελά. Μπορεί να υπάρχει ένα γελοίο στοιχείο στην καφκική τρέλα που απεικονίζεται...