Να ξεκινήσουμε λέγοοντας ότι οι ηθοποιοί έδειξαν μερικές πολύ καλές ερμηνείες και μπορώ να καταλάβω πως προέκυψαν οι υποψηφιότητες αλλά και τελικά τα βραβεία (αν άξιζαν να κερδίσουν κάποιους από τους υποψήφιους άλλων ταινιών, αυτό είναι άλλο θέμα!) . Το πως κατάφερε να κερδίσει 7 Όσκαρς όμως, αυτό πραγματικά με ξεπερνά! Πρέπει να πω ότι βρήκα την ταινία κουραστική και καθόλου απολαυστική...
Το London Fields φαίνεται να είχε πολλές δυνατότητες. Η πλοκή είναι αρχικά πολύ ενδιαφέρουσα και η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αισθησιακή, κάπως neo noirish. Με το ύφος και το σκηνικό των Άγγλων γκάνγκστερ, αρχικά μοιάζει με μια διασταύρωση ταινίας του Γκάι Ρίτσι και ενός graphic novel του Frank Miller. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μετά από λίγο. Η πλοκή γίνεται τυχαία...
Το Δείπνο του Βοσκού (2020)
Υπεροχη ταινια που αγγιζει ευαίσθητες χορδες σε μια περιοδο αλλεπαλληλων πιεσεων πανταχοθεν. Υμνει την σπουδαιοτητα του απλου ως παιξιμο, ως εικονα. Στελνει αβιαστα πολλα μηνυματα στον "εσωτερικο σκληρό" μας. Ο θεος προερχεται απο το αγνο και εμπεριεχεται σε καθετι αγνο, το ζευγαρι οταν βαδιζει πνευματικα συμπορευεται ως το τελος, η αμφισβητηση εντοπιζεται ακομη και στον ιδιο τον...