Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές έχω δει αυτήν την ταινία, αλλά πρέπει να είναι περισσότερες από δέκα, ωστόσο ποτέ δεν τη βαριέμαι, δεν χάνει ποτέ τον αισθησιασμό της και τη βρίσκω ακόμα έντονη, παρόλο που θυμάμαι τους περισσότερους διαλόγους σε κάθε σκηνή . Όσο περισσότερο παρακολουθείτε μια πολύ καλή ταινία, τόσο περισσότερο μεγαλείο ανακαλύπτετε σε αυτήν. Αυτό που πραγματικά με...
Η κρουαζιέρα μιας ομάδας νεαρών καταλήγει σε ναυάγιο, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Καταφεύγουν σε ένα πλοίο-φάντασμα όπου είναι μόνοι τους. Αυτοί κι ο δολοφόνος τους. Η ταινία κινείται στα πλαίσια του γνωστού σεναρίου όπου νεαροί πάνε διακοπές, ξαφνικά καταδιώκονται και δολοφονούνται ένας-ένας. Ωστόσο αυτή, εκτός από ΣΧΕΤΙΚΑ καλογυρισμένη, κρατά την αγωνία και το μυστήριο πιο στιβαρά...
Φόνος στο Λευκό Οίκο (1997)
Έλεος πια με αυτές τις κακογραμμένες ταινίες δράσης του Γουέσλει Σνάιπς, ο οποίος έχει γίνει πάμπλουτος με τα χαμηλά στάνταρτνς του μέσου αμερικανού θεατή. Και πόσες φορές πια πρέπει να μας απασχολήσει η ζωή ενός αμερικανού προέδρου κάτω από τη σκέπη του Λευκού Οίκου; Προτιμήστε κάτι άλλο by far