Κανένα ενδιαφέρον, μια ακόμα ταινία που βασισμένη στη γνωστή συνταγή των ναρκωτικών και του σεξ, προσπαθεί να γίνει ταινία. Καμία πρωτοτυπία, οι χαρακτήρες παιδάκια που ζουν καταστάσεις εξωπραγματικές και ο Όλιβερ Στόουν να μας κάνει τελικά να πατήσουμε το STOP στο τηλεκοντρόλ. Το μόνο θετικό είναι οτι ήδη από το πρώτο πεντάλεπτο της εισαγωγής αποκαλύπτεται η αποτυχία του σεναρίου,...
Η Disney έχει ειδικότητα στο να καταστρέφει αυθεντικές ιστορίες όπως αυτή εδώ, το κάνει όμως με έναν μεγαλειώδη τρόπο. Η τρισδιάστατη αναπαράσταση των χωρών και τα οπτικά εφέ αποδίδουν τέλεια όλα τα σκηνικά της ταινίας ενώ οι χώροι, η διακόσμηση και τα ενδύματα των ηθοποιών είναι σχεδόν παραμυθένια. Εκεί που τα πράγματα όμως δεν είναι καλά είναι η έντονη παραποίηση του παραμυθιού,...
Τσάι στη Σαχάρα (1990)
Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...