Το μόνο καλό με αυτή τη ταινία είναι πως αποδεικνύεται πατάτα από τα πρώτα πέντε λεπτά και σε βγάζει από τον κόπο να παρακολουθήσεις την υπόλοιπη. Πραγματικα΄ δεν υπήρχε λόγος για να γυριστεί αυτή η ταινία. 100% προβλέψιμη, χωρίς συμπαθείς χαρακτήρες, καμία ανατροπή, καμία αγωνία, όλα είναι κλισέ, όλα είναι για γέλια. Ατάλαντη η Jessica Chastain με έναν αόρατο ρόλο να το επιβεβαιώνει...
Συγκινητικό να βλέπεις παλιούς φίλους σου που δούλευαν οδηγοί στην εταιρεία κάδων ανακύκλωσης "Κ. Κωστούλας ΑΕΒΕ" εκείνη την περίοδο βέβαια ήμουν οδηγός στην εταιρεία "Βιοχαρτική ΑΒΕΕ" που δείχνει στο τέλος το εργοστάσιο αλλά ξυπνά πολλές αναμνήσεις από τις παλιές αγνές εποχές.
Μετά (2019)
Παρά τη προβλέψιμη ιστορία και τον κλισέ ρομαντισμό, μετά από ώρα και σε μεγάλο βαθμό χάρη στην εμφάνιση του νεαρού αστεριού της Josephine Langford, η ταινία θα σταθεί όρθια. Καθώς η Tessa, η Langford δηλαδή, εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε σκηνή και με την κάμερα να βρίσκεται συνεχώς στο πρόσωπό της, μεταδίδει ένα ειλικρινές μείγμα αυτοσυγκράτησης και πείνας για νέες εμπειρίες, εμπιστοσύνης...