Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική...
Ο Γουίλ Σμιθ δίνει μια οριακά ανυπόφορη παράσταση - στη λάθος πλευρά της οριακής γραμμής - σε ένα μη ικανοποιητικό αθλητικό δράμα. Βασίζεται στην αληθινή ιστορία του Δρ. Bennet Omalu, ενός παθολόγου της Νιγηρίας στο Πίτσμπουργκ, που αμφισβήτησε τον ισχυρό κόσμο του αμερικανικού ποδοσφαίρου. Είχε αποδείξεις ότι, με κράνη ή χωρίς κράνη, το παιχνίδι δημιουργεί στους παίκτες του εγκεφαλικές...
Φόνος στο Λευκό Οίκο (1997)
Έλεος πια με αυτές τις κακογραμμένες ταινίες δράσης του Γουέσλει Σνάιπς, ο οποίος έχει γίνει πάμπλουτος με τα χαμηλά στάνταρτνς του μέσου αμερικανού θεατή. Και πόσες φορές πια πρέπει να μας απασχολήσει η ζωή ενός αμερικανού προέδρου κάτω από τη σκέπη του Λευκού Οίκου; Προτιμήστε κάτι άλλο by far