Ο Νίκολας Κέιτζ χάνει τον 7χρονο γιο του σε ένα καρναβάλι αποκριών στους δρόμους της Νέας Υόρκης και αργότερα ανακαλύπτει ότι όλα προκλήθηκαν από μια Ιρλανδή μάγισσα που θανατώθηκε τον 17ο αιώνα. Μου αρέσει ο Νίκολας Κέιτζ, πάντα "βλέπεται" παρά το γεγονός ότι εμφανίζεται σε κάποιες πραγματικά αποτυχημένες ταινίες. Αυτή εδώ δεν είναι κακή ταινία αλλά ούτε και καλή. Το πιο τρομακτικό...
Δύο χρόνια πριν, κυκλοφόρησε το "Jurassic World" και έκανε ένα συγκλονιστικό box-office 652 εκατομμυρίων δολαρίων μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρόλο που ήταν ένα μπερδεμένο και χωρίς φαντασία σκουπίδι: μια ταινία τόσο απρόσωπη που φάνταζε μεταλλαγμένη. Ήταν μια καταθλιπτική υπενθύμιση για το πως οι ταινίες blockbuster μπορούν να "τη βγάλουν καθαρή" αν τα τέρατα είναι αρκετά μεγάλα...
Ghostbusters (2016)
Απλά αξιολύπητη. 35 χρόνια μετά το αυθεντικό Ghostbusters, το Χόλιγουντ αναμασά ένα εξαιρετικό για την εποχή του σενάριο, με άγνωστους πρωταγωνιστές που δεν έχουν καμία σχέση με τη τότε παρουσία των Μπιλ Μάρει και Σιγκούρνι Γουίβερ. Τα οπτικά εφέ των φαντασμάτων είναι σαφώς και αναμενόμενα καλύτερα, αλλά αυτό που μένει (εκτός από την απογοήτευση) είναι η νοσταλγία για το πρωτότυπο....