Μια ταινία μπορεί να αφήσει αισθήματα με πολλούς τρόπους - χαρά, λύπη, έκπληξη ή οτιδήποτε άλλο - αλλά ο κοινός παρονομαστής των καλών είναι ότι όταν σβήνουν τα φώτα, νιώθεις ικανοποιημένος, οτι άξιζε το ταξίδι. Δεν ένιωσα όμως έτσι όταν τελείωσε η ταινία. Ναι, το νόημα το πιάσαμε: ένας ντετέκτιβ που ασχολείται με μια υπόθεση δολοφονίας μπορεί να αποκτήσει εμμονή. Είναι το βάρος...
Η ταινία είναι αρκετά ερωτική όπως υποδεικνύει και το εξώφυλλο, αλλά με έναν περίεργο τρόπο. Δεν πρόκειται για αυτό που λέμε αποχρώσεις του γκρι, αλλά για έλεγχο και εξουσία πάνω σε κάποιον άλλο. Αφορά επίσης την αγάπη και το πώς σχετιζόμαστε μεταξύ μας - ή όχι. Είμαστε αποσυνδεδεμένοι, ακόμα κι όταν είμαστε τόσο κοντά και δήθεν σούπερ συνδεδεμένοι ; Υπάρχει περίπτωση να συμβεί....
Η Ληστεία του Αιώνα (2018)
Θα συμφωνήσω με τον Αντώνη η ταινία όντως θυμίζει το Heat. Θα συμφωνήσω όμως και με τον proteus για τον αποτυχημένο ως πρωταγωνιστή Gerard Butler, που ακόμα για μία φορά δεν έχει τίποτα να προσφέρει ως ηθοποιός. Η υπόθεση χιλιοπαιγμένη, βρώμικες συμμορίες, βρώμικοι αστυνομικοί, ληστείες, κυνηγητό στους δρόμους και έναν μεγαλεπήβολο τίτλο για να προσελκύσει κοινό. Δεν είναι η χειρότερη...