Θα μπορούσε να ονομαστεί και Battleshit. Είναι από τις χειρότερες ταινίες που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Είναι ένα θορυβώδες, κλισέ και αφόρητο κινηματογραφικό σκουπίδι που εκμεταλλεύεται το έργο των graphic artists για τους πελάτες της οθόνης που θέλουν να διασκεδάσουν. Ένας απλός τρόπος για να το περιγράψω, είναι ότι είναι βασικά ένα ναυτικό βίντεο στρατολόγησης 200 εκατομμυρίων...
Και να ο νικητής των νεανικών ταινιών για το 2012, μια 20-κάτι μουσικο-χορευτική ταινία γύρω από αντίπαλες ομάδες κοριτσιών a cappella που εξελίσεται στο κολέγιο Barden. Αν και προφανώς κινείται στα αμερικανικά πρότυπα τέτοιων ταινιών το καστ κερδίζει το κοινό καθώς τα κορίτσια ως επί το πλείστον, είναι αληθινά αστεία, περίεργα, αυθεντικά και συναρπαστικά. Η μουσική και ο χορός...
Ένα Τραγούδι για το Ηλιοβασίλεμα (2015)
Είναι αυτό ένα αριστούργημα; Πραγματικά δεν έχω ιδέα, αλλά νιώθω ότι μπορεί να είναι. Τα γυρίσματα είναι τέλεια και η πρωταγωνίστρια απίστευτα καλή. Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο στο οποίο βασίζεται και για να είμαι ειλικρινής και δεν έχω καμία επιθυμία να το κάνω. Ο Ντέιβις είναι ένας αριστοτεχνικός σκηνοθέτης. Το «Το σπίτι της ευθυμίας» είναι νομίζω η καλύτερη ταινία του και από...