Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....
Ταινία βάλσαμο για τις ταλαίπωρες ψυχες μας! Ταύτιση και αγωνία γι αυτα που δε φαίνεται να μας απασχολούν και στο τέλος ελπιδοφόρος ο Αρχάγγελος Μιχαήλ μας ανταμείβει με το φως και την υπεροχή του πανω στον υλικό μάταιο κόσμο. Πρωτοτυπες ερμηνείες και ρυθμός που ενώνει τους χαρακτήρες μέχρι το υπερβατικό σημείο του θανάτου! Συγχαρητήρια! ❤️
Into the Night (2020)
Είναι σαφές ότι υπάρχουν δύο τύποι θεατών που αξιολογούν διαφορετικά αυτή τη σειρά. Εκείνοι που αναλύουν υπερβολικά κάθε πράγμα και θέλουν να επισημάνουν κάθε κενό στο σενάριο και κάποιοι σαν εμένα που θέλουν απλώς να παρακολουθήσουν κάτι περιπετειώδες. Το είδα απλώς επειδή το Netflix μου έστειλε μια ειδοποίηση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ότι προστέθηκε στη λίστα, οπότε σκέφτηκα...