Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
Σκληρή πολύ καλύτερη από τις δύο πρώτες αν και η σειρά αυτή ήταν 5 ταινίες αλλά οι δύο τελευταίες ξεχωρίζουν λόγω του ότι δεν έχουν να κάνουν με νεανικές συμμορίες. Οπότε τη συγκρίνω με τις δύο πρώτες. Πολύ πιο βίαιη, σκληρή, πολλοί θάνατοι και βιασμοί αλλά λίγο φιλοσιμητική, μιας και η συνοικία που πρέπει να προστατέψει ο Πολ Κέρσι αποτελείται από Εβραίους και Λατινοαμερικάνους....
Οι Περιπέτειες του Βαρώνου Μυνχάουζεν (1988)
Μακραν η πιο υπέροχη ταινία περιπέτειας και φαντασίας της δεκαετίας του '80 και προσωπικά η πιο αγαπημένη μου.. Ως παιδί ηταν η πρώτη ταινία που θυμάμαι να βλέπω και να με συγκινεί σε τοσο μεγαλο βαθμό που την επομενη μερα την περιέγραφα με απίστευτο ενθουσιασμό στους φίλους μου! Ενα παραμυθένιο αριστούργημα απο την αρχη ως το τελος που σε παρακινεί να ονειρευτείς πως γίνεσαι κι...