Απορίας άξιο πως ο Σβαρτσενέγκερ στα τελευταία χρόνια της καριέρας του αποφάσισε να παίξει σε μια τριτοκλασάτη ταινία δράσης με συνπρωταγωνιστές κάτι άθλιους χαρακτήρες συνοδευόμενη ένα ακόμα χειρότερο μοντάζ. Ειδικά, όταν μόλις ένα χρόνο πριν, τα είχε πάει πολύ καλά με το "Μη μου χαλάς τη μέρα". Η ταινία με το ζόρι βλέπεται αν είσαι πάνω από 15 χρονών
Εδώ υπάρχει μια συναρπαστική αληθινή ιστορία, μια απίθανη συνεργασία και ένα σημαντικό βιβλίο. Και όμως ο "Καθηγητής και ο Τρελός" δεν πάσχει απλώς από σοβαρότητα, αλλά στη γενική του κατεύθυνση, ειδικά στη τρίτη του πράξη που είναι γεμάτη από συμπονετικές ομιλίες που υποτίθεται ότι είναι μεγαλοπρεπείς, αλλά σημαίνουν ελάχιστα. Ποτέ δεν θα ξέρουμε που ακριβώς η ταινία του Shemran...
Ταρίχευση (2006)
Μιλάμε για το απόλυτο τίποτα. Μια ηλίθια σε σενάριο ανώμαλη ταινία, πιθανόν για να κάνει εντύπωση ο σκηνοθέτης. Γεμάτο αηδιαστικές σκηνές οι οποίες δεν χρειάζονται και δεν καταλαβαίνω τον λόγο που είναι τόσο μα τόσο αηδιαστική. Να ήταν έαν splatter με zombie θα είχε νόημα. Οσκαρ βλακείας πραγματικά