Πρόκειται για μια ταινία στην οποία απολαμβάνεις το εμφανές κέφι των παραγόντων της, το φοβερό Βρετανικό χιούμορ, τις εξαιρετικές εικόνες των πρώτων εκείνων κατασκευών που άνοιξαν τους αιθέρες στον άνθρωπο, μέσα από την φαινομενικά απλοϊκή ιδέα του σεναρίου, που όμως δίνει την ευκαιρία για μια ξεχωριστή παραγωγή κεφιού. Εκείνο που κάνει την διαφορά είναι οι προσωπικότητες και οι...
Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
Η Κόρη του Ράιαν (1970)
Για μενα η ταινια υπηρξε ποιητικη ονειρικη με υπεροχες εικονες απο θαλασσα και μεσα σε αυτη τη αμμουδια η πρωταγωνηστρια να περπατα ψαχνωντας για κοχυλια η την αλλαγη της ζωης της . Οι ανθρωποι της εποχης το επαρχιακο περιβαλον του χωριου η πληξη ενος γαμου και ο ερχομος του ερωτα μεσα σε γαλαζιο τουλι που στη συνεχεια βλεπουμε να φευγουν τα χρωμματα και να ερχεται η πραγματικοτητα...