Από τις πολύ καλές αισθηματικές ταινίες με πρωτότυπο σενάριο και εξαιρετική μουσική. Η αφήγηση της ιστορίας από τον πρωταγωνιστή καθώς παράλληλα εξελίσσονται οι σκηνές της ταινίας δίνει μία μοναδική διάσταση στην εξέλιξη και το νόημα της ιστορίας. Αν και όχι ιδιαίτερα γνωστοί οι πρωταγωνιστές, αποδίδουν τέλεια τους χαρακτήρες που εκπροσωπούν. Ο Άντον Γιέλτσιν είναι πολύ πειστικός...
Με την παράδοξή του αφήγηση και το υπερβολικά γυαλισμένο μελόδραμά του, η ταινία κινδυνεύει να φανεί περισσότερο ως παραγωγή του Χόλιγουντ παρά μια γαλλική ρομαντική ιστορία. Ο σκηνοθέτης Benoit Jacquot σίγουρα παίζει με το παραπάνω το χαρτί της αγωνίας, καθώς προσπαθεί να οδηγήσει τον κύριο χαρακτήρα μακριά από την ειρωνική αλήθεια που σίγουρα θα τον στείλει πέρα από τα άκρα και...
Ημέρα Ανεξαρτησίας (1996)
Είναι σίγουρα μια ενδιαφέρουσα ταινία. Νομίζω ότι αυτή είναι μια καλή πρώτη κριτική για να ξεκινήσω, γιατί από την κινηματογραφική σκοπιά την βλέπω ως μια κλασική παλιά Β-movie ... Απόλαυσα την ταινία από την αρχή μέχρι το τέλος, ακόμη και με όλα τα κλισέ, την έντονη αμερικανική πινελιά (όλα περιστρέφονται γύρω από την 4η Ιουλίου, την Ημέρα Ανεξαρτησίας) και τον μερικές φορές γελοίο...