Jill Frappier - Ταινίες
Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική...
Όποιος βρει την ανάγκη να διαλέξει μια πολιτική πλευρά se αυτήν την ταινία πρέπει να κουνήσει το κεφάλι του! Γυρίστηκε για να αποκαλέσει βασικά όλους ανόητους αν βασίζουν ολόκληρη τη ζωή τους σε πολιτικά ιδεολογικά σκουπίδια. Είναι μια καθαρά χωρίς-πολλή-σκέψη ψυχαγωγία και οι συγγραφείς Nick Cuse και Damon Lindelof το απέδωσαν στο έπακρο! Θα ήθελα να δω περισσότερα! Η σκηνοθεσία...
Γκοτζίλα (1998)
Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...