Για μενα η ταινια υπηρξε ποιητικη ονειρικη με υπεροχες εικονες απο θαλασσα και μεσα σε αυτη τη αμμουδια η πρωταγωνηστρια να περπατα ψαχνωντας για κοχυλια η την αλλαγη της ζωης της . Οι ανθρωποι της εποχης το επαρχιακο περιβαλον του χωριου η πληξη ενος γαμου και ο ερχομος του ερωτα μεσα σε γαλαζιο τουλι που στη συνεχεια βλεπουμε να φευγουν τα χρωμματα και να ερχεται η πραγματικοτητα...
Η κύρια διαφορά αυτής της ευρωπαϊκής ταινίας είναι ότι ο ήρωας (ο διεφθαρμένος ήρωας) δεν μοιάζει καθόλου με τον Ράμπο, επομένως πρέπει να χρησιμοποιήσει την ευγλωττία του για να χειραγωγήσει τα πράγματα σε ένα σύστημα όπου κανείς δεν μπορεί να εμπιστευτεί κανέναν. Η σωματική βία είναι ελάχιστη στην ταινία. αλλά ο διάλογος και οι καταστάσεις είναι πραγματικά έντονες. Υπάρχουν κάποιες...
Το Κάλεσμα (2013)
Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου