Πάντα αιχμαλωτίζομαι από την ιδέα της εξύμνησης κάποιου που η ζωή του περιστρέφεται γύρω από τους θανάτους άλλων, του οποίου η «απασχόληση» είναι να κλέβει από αυτούς που δεν έχουν λόγο σε τίποτα. Αυτό που εννοώ είναι ότι ο ήρωάς μας δεν είναι εκεί για να αποδώσει δικαιοσύνη ή ακόμα και για κάποιο μεγάλο σκοπό, είναι απλά ένας μικροαπατεώνας που τυγχάνει να είναι πιο συνηθισμένος...
Όποιος έχει δει το 1, η ταινία "Βασικό Ένστικτο 2:Εθισμός στον Κίνδυνο" θα του φανεί μέτρια, διότι η σύγκριση είναι αναπόφευκτη. Ωστόσο, το 2 είναι στην πραγματικότητα μία καλή που αξίζει κάποιος να δει. Το καλύτερο σημείο της είναι τα τελευταία 20 λεπτά, όπου οι εκπλήξεις-ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη. Το τέλος της ταινίας διφορούμενο και ευφυές!
Η Κατάρα του Πράσινου Σκορπιού (2001)
Εδώ έχουμε μια διασκεδαστική ιστορία εγκλήματος που διαδραματίζεται το 1939 με ωραία ατμόσφαιρα και χρώματα και το γνωστό εκκεντρικό χιούμορ του Γούντι Άλεν. Αν δεν έχετε δει την ταινία, θα αναρωτιέστε ίσως τι είναι αυτός ο Πράσινος Σκορπιός... Λοιπόν, ο τίτλος όπως θα καταλάβετε, μικρή σημασία έχει. Αν σας αρέσουν οι κόντρες μεταξύ ανδρών και γυναικών, θα τη λατρέψετε καθώς ο Άλεν...