Το Maestro είναι αναμφίβολα η καλύτερη ελληνική παραγωγή των τελευταίων ετών, αλλά ο πήχης είναι ακόμα πολύ πολύ χαμηλά. Το πραγματικό ερώτημα είναι: Χρειάζεται πραγματικά να υπάρχει στο Netflix; Μπορεί να ανταγωνιστεί άλλες παρόμοιες σειρές; Μπορεί να ενδιαφέρει το ευρύτερο κοινό εκτός Ελλάδας; Πιστεύω ότι η απάντηση σε όλα αυτά είναι ένα ηχηρό ναι. Βρίσκεται σε ένα όμορφο νησί...
Το δράμα είναι υποτιμημένο, η ένταση είναι λεπτή και οι χαρακτήρες είναι και οι δύο ξεχωριστοί και πιστευτοί. Ειδική μνεία για την Κρίστεν Στιούαρτ, που καταφέρνει να είναι δώδεκα πράγματα ταυτόχρονα - τραγική αλλά όχι αξιολύπητη, δυνατή, γοητευτική, αστεία, ασυνήθιστα σέξι και χωρίς κανένα από τα κλισέ συσχετισμένο με οποιαδήποτε από τις διαβόητες ψυχικές ασθένειες του Χόλιγουντ....
Η Επίθεση του Γιγαντιαίου Μουσακά (1999)
Εξαιρετικη σατιρα.Γελας βλεποντας ακομα και συνανθρωπους σου να πεθαινουν.Ο Κουτρας με τη συνδρομη των αξιων συνεργατων του πετυχε το στοχο του. Διαπιστωσα οτι υπαρχουν μερικα κοινα στοιχεια με την καινουρια ταινια του Τζιμ Τζαρμους οι Νεκροι δεν Πεθαινουν.Ισως ο Τζιμ ειχε δει το μουσακα του Κουτρα πριν γυρισει την ταινια του με τα ζομπι.Ολοι εξαιρετικοι