Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Ωραία ταινία. Χωρίς τεράστιες εκπλήξεις, αλλά σταθερές, ελκυστικές, καλοπροαίρετες σκηνές. Επιπλέον, μέσα στο όριο που θέτονται είναι πολύ πιστευτή. Όσοι διαμαρτύρονται για το γεγονός ότι η ταινία χαρακτηρίζεται ως ρομαντική, δεν κατάλαβα καθόλου πώς αυτό τη μειώνει κατά κάποιον τρόπο: ο Liam Neeson παίζει πάντα τον Liam Neeson - δεν είναι ηθοποιός χαρακτήρα, είναι ο Liam Neeson....
Ξαφνικά 30 (2004)
Μια πολυπαιγμένη συνταγή του Χόλιγουντ όπου κάποιος από μικρός γίνεται μεγάλος (στη περίπτωσή μας εδώ η Τζένιφερ Γκάρνερ) με κάποιο μαγικό τρόπο. Αν και το έχουμε δει τόσες πολλές φορές, αυτή εδώ η εκδοχή ομολογώ πως είναι πετυχημένη κι αυτό φάνηκε από το νεανικό κοινό που την παρακολούθησε. Ο πρώτος λόγος είναι το πετυχημένο δίδυμο Γκάρντερ-Ράφαλο, το ενήλικο ζευγάρι με δύο τελείως...